O WONDERBAAR BEMIND

O wonderbaar bemind
Geliefde, die bij liefde schreit,
treur niet, treur nooit om eenzaamheid,
die verte aan verte bindt.

Mijn vreugd groeit in uw vreugd,
mijn trouw groeit in uw trouw tot trots.
Dat is het blijvend wonder Gods,
waardoor mijn leven deugt.

Geen angst, geen droefheid dus.
God voert ten eind wat Hij begon.
In uwe tranen bloeit Zijn zon
als in mijn hart uw kus.



20 Overgebleven Gedichten, Amsterdam (G. Van Soest) 1937, 31p.