NEDERLAND, MIJN LAND GEWORDEN

Nederland, mijn land geworden,
nauw had ik een terd getorden
op uw bodem of ik wist:
niet verbannen zult gij leven;
in uw volk zijt gij gebleven,
schoon gij 't land van Vlaandren mist.

Hier zijn mede uw eigen mensen;
hier neemt 't wonder van uw wensen
eerst den vorm des levens aan.
Langverdrukten, hier is vrijheid!
Diepbedroefden, hier is blijheid!
Hier heeft God ons goed gedaan.

Van de schoonste mijner dromen,
van het Rijk, dat haast zal komen,
Vlaandren, zijt gij maar een deel.
Noord en Zuid, wàt kan u scheiden?
In mijn hart omsluit ik beide,
en mijn liefde wordt geheel.

Zie, de grenzen zijn geweken:
eender taal in eender streken,
eender volk in eender staat;
kracht en heil van hoger orden!
Nederland, mijn land geworden,
zorg dat Vlaandren niet vergaat.



110 De Noodhoorn. Vierde uitgave, Amsterdam 1932, 160 p.
129 Het beste uit de gedichten van De Clercq, Zeist 1932, 196 p.
143 De Noodhoorns uitgegeven in 1940, 1943 en 1975, 186 p.
63 René De Clercq. Daar is maar één land.... Hasselt 1964, 76 p.
144 René De Clercq. Liederen, leeft! Sint-Niklaas 1977, 202 p.