DE REDDER

René De Clercq's laatste gedicht, Mei 1932.

"Wij willen een leider, die leiden kan,
een sterken man, een harden man;
die geen vijanden telt en geen vrienden ontziet.
Wij willen een redder!" - Gij, roept hem niet.
Maar als hij komt uit eigen drang,
en gaat zijn wonderen hogen gang,
door velen gevolgd, met velen in strijd,
o, hoedt u voor laster, hoedt u voor nijd,
want doornen groeien er scherp in de heg,
en stenen liggen te grijp langs den weg.
En het grauw voelt steeds als een brand in zijn bloed,
wat het liefst den profeet en den Heiland doet.
Gij, roept hem niet, noch benijdt hem niet.
Meer dan gij lijdt hij nood en verdriet,
eindigend eenzaam, die eenzaam begon.
Want zie: rechtvaardigheid is zijn zon!



73 Nagelaten Gedichten, Amsterdam (G. Van Soest) 1937, 95 p.
178 De Noodhoorns uitgegeven in 1940, 1943 en 1975, 186 p.
75 René De Clercq. Daar is maar één land.... Hasselt 1964, 76 p.